قوله تعالى: و ذروا ظاهر الْإثْم و باطنه گذارید آشکاراى حرام و بزه و نهان آن إن الذین یکْسبون الْإثْم ایشان که کار با بزه میکنند سیجْزوْن بد پاداش دهند ایشان را بما کانوا یقْترفون (۱۲۰) بآنچه میکردند.
و لا تأْکلوا و مخورید مما لمْ یذْکر اسْم الله علیْه از آن چیز که خداى را نام یاد نکردند بر کشتن آن و إنه لفسْق که خوردن آن حرام است و بیرون شد از طاعت دارى و إن الشیاطین و دیوان لیوحون إلى أوْلیائهمْ سخنان آراسته کژ مىاوکنند بدلها و گوشهاى دوستان خویش لیجادلوکمْ تا بآن با شما پیکار کنند و إنْ أطعْتموهمْ و اگر شما ایشان را فرمان برید و بایشان پى برید إنکمْ لمشْرکون (۱۲۱) شما همچون ایشان با من انباز گیرندگاناید.
أ و منْ کان میْتا باش آن کس که مردار دل بود بمرگ بیگانگى فأحْییْناه ما زنده کردیم وى را بزندگانى ایمان و جعلْنا له نورا وى را روشنایى دادیم یمْشی به فی الناس تا میرود بآن در میان مردمان کمنْ مثله فی الظلمات او چنان کس است که هر چه از وى باز گویند، و هر چه ازو نشان دهند همه تاریک.
لیْس بخارج منْها که هرگز از آن تاریکى بیرون آمدنى نیست کذلک همچنین زین للْکافرین آراسته نمودند کافران را ما کانوا یعْملون (۱۲۲) آنچه میکنند.
و کذلک جعلْنا و همچنین کردیم فی کل قرْیة در هر شهرى أکابر مهینان آن در مال و در نام مجْرمیها بدان و بدکاران ایشان لیمْکروا فیها خواستیم تا ایشان در آن بد کنند و بد سازند و ما یمْکرون إلا بأنْفسهمْ و نمیسازند آن بدها مگر بخویشتن و ما یشْعرون (۱۲۳) و نمیدانند.
و إذا جاءتْهمْ آیة و هر گه که بایشان آید پیغامى و آیتى از قرآن قالوا لنْ نوْمن گویند بنگرویم حتى نوْتى تا آن گه که ما را دهند از معجزات مثْل ما أوتی رسل الله هم چنان که رسولان خداى را دادند از پیش الله أعْلم الله داناتر حیْث یجْعل رسالته آنجا که پیغامهاى خویش مىنهد سیصیب الذین أجْرموا آرى رسد بایشان که کافر شدند و بجرم مهین مجرم آمدند صغار عنْد الله فرودى و گمئى و کمئى و بىآبیى بنزدیک الله و عذاب شدید بما کانوا یمْکرون (۱۲۴) و عذابى سخت بآنچه میکنند از بد، و مىسگالند از آن.
فمنْ یرد الله أنْ یهْدیه هر که الله خواهد که وى را راه نماید یشْرحْ صدْره باز گشاید دل وى للْإسْلام تصدیق و تسلیم را و منْ یردْ أنْ یضله و هر که خواهد که وى را از راه گم کند یجْعلْ صدْره ضیقا دل وى را تنگ گرداند حرجا سخت تنگ کأنما یصعد فی السماء گویى بآسمان مىباز نشیند کذلک همچنین یجْعل الله الرجْس الله تعالى کژى و ناپاکى و بد سازى مینهد على الذین لا یوْمنون (۱۲۵) بر ایشان که نگرویدهاند.
و هذا صراط ربک این نامه راه خداوند تو است که در آن بوى روند و بوى رسند مسْتقیما راه راست درست پاینده باز گشاده قدْ فصلْنا الْآیات پیدا کردیم این سخنان خود را لقوْم یذکرون (۱۲۶) قومى را که پند مىپذیرند، و حق را در یاد میدارند.
لهمْ دار السلام ایشانراست سراى رستگى و آزادى و تن آسانى عنْد ربهمْ بنزدیک خداوند ایشان و هو ولیهمْ بما کانوا یعْملون و وى یار ایشان بآنچه مىکردند.